Gebeten door....?!

Nadat Julia en Eva hun ouders uitgelaten hebben, besluiten ze om te gaan joggen met de honden. Snel schieten ze in wat makkelijke kleren en joggen naar het park waar de honden lekker kunnen rennen. Na een half uurtje lekker luieren in het gras roepen ze de honden en joggen ze verder, richting het bos, langs het water.
'Het is lekker weer, he?' Zegt Julia. Eva knikt,  en samen genieten ze van de zacht ruisende bomen, kwetterende vogels en een stralende zon. Opeens horen ze heel veel gepraat en geplons. 'Zou daar...?' Vraagt Julia zich hardop af. 'Een zwembad zijn?' Maakt Eva de zin af. Vrolijk rennen ze op het geluid af; en inderdaad ligt daar, tussen de bomen, een stralend blauw meertje. Eva bedenkt zich geen moment, trekt haar t-shirt en broek uit en springt het water in. Louise is wat voorzichtiger. Ze houd dan wel van zwemmen, van natuur water moet ze niet veel hebben. 'Kom op, joh!' Roept Eva vanuit het water. Voor de tweede keer duikt ze onder, om na een paar seconden gillend de kant op te rennen. Julia schiet in de lach als ze het angstige gezicht van haar tweeling zusje ziet, maar probeert serieus te kijken, want Eva keek heel angstig en met een pijnlijk gezicht wrijft ze over haar been. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt ze. Er komt een vrouw aanlopen, die alles had zien gebeuren en ook zij vraagt: 'Wat gebeurde er?' 'Ik....ik...' Stotterde Eva. 'Ik voelde iets heel zachts, vies langs m'n benen.....en toen....' De vrouw knikt. 'Ik weet al wat er is gebeurd. Een kwal heeft je gebeten.' Eva schrikt. 'Een kwal?? Die zwemmen hier toch niet?' De vrouw haalt haar schouders op. 'Een paar natuur mensen hebben hier een heleboel zout en kwallen in gegooid. Dit is ook geen water om in te zwemmen!' Eva wordt rood. Dat moet zij nu altijd hebben! Ze moet de volgende keer echt uitkijken!! De vrouw heeft ondertussen een tomaat doorgesneden en legt die op de plek waar Eva is gebeten. 'Wat doet u nu?' Vraagt Julia verbaasd. De vrouw keek haar glimlachend aan en zei, alsof ze er alles vanaf wist: 'Gebeten door een kwal? Doe er dan een tomaat op!' Ze schoot in de lach om het verbijsterde gezicht van Julia en het verbaasde gezicht van Eva. 'Ha ha! Dat wisten jullie niet, he?!'

Wie staat daar?

'Papa! Mama!' Roept Julia. 'Kom binnen!' Snel loopt ze voor hen uit naar binnen. 'Eva!' Roept ze. 'Papa en mama zijn er!' Verbaasd komt Eva aanlopen. Ze had snel haar kleren aangetrokken. 'Eva! Kom eens hier! En Julia ook!' Horen ze hun ouders roepen. Snel lopen ze naar de keuken en treffen daar hun ouders aan, met heel veel broodjes. 'Eet smakelijk!' Dat is hét teken, om zich tegoed te doen aan de heerlijke broodjes! 

De bel en een (kort) gevecht

Woef! Grrrrrrrrrr......! Woef!!!!!!! Van schrik vliegen Julia en Eva overeind. 'Wat is er aan de hand?' Vragen ze precies tegelijk. Snel schieten ze in hun sloffen en trekken snel hun kamer jassen aan. Dan rennen ze naar beneden. Daar zien ze Sassy op de vensterbank staan, wat Lize verboden had, en Soezy springt tegen de voordeur op. 'Sassy, van de vensterbank af!' Roept Julia streng. 'Luisteren!' Roept ze nog een keer als Sassy niet gelijk reageert. Met een hoop tegenzin springt Sassy van de vensterbank af en gaat in zijn mand zitten. Ondertussen heeft Eva Soezy al tot bedaren gebracht. 'Zo, dat is gedaan!' Zegt Julia met een opgelucht gezicht. 'Maar', zegt Eva nu, 'waarom blaften ze nu eigenlijk?!' 'Ja, goeie vraag!' Ze krabt even op haar hoofd. 'Heb je luizen of zo?' Vraagt Julia lachend. 'Mocht je willen!' Kaatst Eva terug. 'Ikke niet!' Zegt Julia en zet een stap richting de deur. 'Ik ben zo weg, weet je! Als er ook maar iemand luizen heeft....' 'Loop je gillend weg', vult Eva aan. Quasi boos kijkt Julia Eva aan, maar die laat zich niet op haar kop zitten. 'Ik krijg je wel...!' Gromt ze. Dan kijkt ze weer naar buiten. Dit is m'n kans! Flitst het door Julia's hoofd. Zacht loopt ze naar Eva toe, die dat helemaal niet had verwacht! Met een ruk draait ze zich om.... Maar is dan al te laat. In een halve seconde ligt ze onder Julia op de grond. 'Jij.....', sist ze, 'jij.....' Maar kans om meer te zeggen, krijgt ze niet. Ding dong! Klinkt de bel. Verschrikt kijken ze elkaar aan. Langzaam staan ze op en lopen naar de deur. Met een ruk trekt Julia de deur open en...................staat oog in oog met...............

Oppassen

Zenuwachtig staan Julia en Eva die dag voor de tweede keer op de stoep van Lize's huis. Vandaag is het zover!! Vandaag gaan ze in het huis van Lize van Doel logeren. Vanmiddag gaat Lize pas weg, maar dan kan ze hen nog een beetje wegwijs maken in het huis en wat ze allemaal mogen doen. Voor de zekerheid heeft Eva nog haar laptop bij zich, maar Lize zegt gelijk: 'Je mag gewoon gebruik maken van de computer in de voorkamer, hoor!' Hoewel Julia en Eva al een keer in dit huis geweest zijn, kijken ze hun ogen uit. 'Dit is echt een joekel huis!' Zucht Julia. 'Ik wou dat wij zo'n huis hadden!' Beaamt Eva haar zus. Jaloers kijken ze naar alles wat ze thuis niet hebben. 'Dit noemen ze nou echt groot, rijk en luxe!' Verzucht Julia. 'Kijk!' Wijst Eva. 'Een Wii!, lekker sportief!' 'Nou!' Zegt Julia. 'Lize zei dat we ons vol mochten eten.' 'Ja!' Reageert Eva. 'Dan zouden we super dik thuiskomen!' Grijnst Julia. Eva schudt haar hoofd. 'Dat gaat niet gebeuren!' En ze steekt eigenwijs haar kin omhoog. 'We komen zo meteen nog dunner thuis dan we weggegaan zijn! Lacht Louise. 'Ja! Goed idee!' Grinnikt Eva.


'Zo, ik ga weg. Jullie weten alles, jullie weten waar alles ligt, mogen van alles gebruiken?' Ratelt Lize door. Intussen weten Julia en Eva dat ze nu wat moeten ondernemen, want anders gaat Lize voorlopig niet weg! 'Lize', onderbreekt Eva Lize, 'We weten alles, weten waar alles ligt én we weten dat we alles mogen gebruiken', wat nog meer?!' 'Ja', valt Julia Eva bij, 'we weten alles dus ga nu maar.' Samen "werken" ze Lize de deur uit en staan een paar minuten in de kamer. 'Wat gaan we nu doen?' Vraagt Juliia. 'Ja!' Eva haalt haar schouders op. Opeens gaat de bel. Verschrikt kijken ze elkaar aan. 'Gewoon opendoen'. Had Lize gezegd. Voor de tweede keer gaat de bel. Langzaam lopen ze naar de deur. En dan weer: Ding dong! Nu dwingt Eva zichzelf de deur open te doen. Met een ruk trekt ze de deur open. En voor hen staat: Lize! 'Lize! Wat kom u...ik bedoel u doen?' Haastig antwoord Lize: 'Ik ben vergeten te vertellen waar Sassy's en Soezy's voer staat!' Eva en Julia kijken elkaar aan, en schieten in de lach, maar Lize vind het helemaal niet grappig! Snel klinken haar hakken over de granieten vloer, naar de schuur. Ze heeft zichzelf helemaal niet onder controle. Ze struikelt bijna over haar eigen woorden als ze zegt: 'Hier staat het voer'. Dan loopt, dan rént Lize weer naar buiten en stapt in de taxi die op haar staat te wachten. 'M'n eigen BMW neem ik niet graag mee om op Schiphol te zetten', zei ze eerder. Dan lopen Julia en Eva weer de kamer in. 'Laten we even achter de computer gaan.' Stelt Julia voor. Eva knikt. 'Laptop of echt computer? Vraagt Julia. Eva aarzelt even. 'Laten we maar de laptop nemen.' Zegt ze. 'Waarom weet ik niet, maar.... of het echt .... goed is, om op iemands computers te zitten....ik weet het niet...' Zegt ze dan. Julia knikt zogenaamd begrijpend. 'Ik snap het.'Zegt ze. Dat zegt ze zó, dat je gelijk weet dat ze er helemaal niets van snapt. Samen schieten ze in de lach. Ondertussen heeft Eva de laptop al opgestart en typt www.Hyves.nl. 'Ik zal even typen dat we hier helemaal alleen, super stoer, in dit grote joekel huis zitten!' Roept Eva enthousiast. Loom knikt Julia. Ze heeft zich lekker op de bank genesteld. Jaloers kijkt Eva naar Julia. Dan typt ze snel in:


We zitten hier in het huis van Lize van Doel, en mogen op de twee schatjes van een honden Sassy en Soezy passen. Echt super leuk natuurlijk! Twee weken lang zitten we hier! Echt cool! Maar 'k ga nu slapen effe op de bank. Ben moeeee............ Louise is al aan het slapen ;):) 


Dan nestelt ook Eva zich op de bank en samen vallen ze in een diepe slaap..............!

Een baantje!!!!

Gespannen kijken Julia en Eva elkaar aan. 'Bel jij of ik aan?' Vraagt Eva fluisterend. 'Jij mag het wel doen!' Zegt Julia. 'Ik moet ook altijd de telefoon aanpakken en....' 'Oké,' zucht Eva. Langzaam gaat haar hand naar de bel. Dan duwt ze vastbesloten de bel in. Ring!!!!!!!!!!Klinkt het heel hard. Verschrikt deinzen Eva en Julia achteruit en schrikken nog meer van de hond die begint te keffen! Na een paar seconden horen ze een zachte stem die in de gang zegt: 'Stil maar Sassy, stil maar Soezy!' Dan draait ze de deur van het slot en kijkt wie er voor haar staan. 'Hallo!' Zegt ze verrast. 'Jullie zijn vast en zeker de tweeling van de Berg?!' Verlegen knikken Eva en Julia. 'Kom binnen!' En ze maakt een uitnodigend gebaar naar binnen. Binnen zijn ze algauw over hun verlegenheid heen. De vrouw heet Lize van Doel en kwebbelt heel de tijd maar door over dat het leuk is dat ze een briefje bij de krant gedaan hebben, en dat ze een super leuk baantje heeft. Eva luistert niet zo. Die vertroetelt de honden Sassy en Soezy. Uiteindelijk komt het erop neer dat Lize van Doel twee weken op vakantie gaat, maar dat ze, daar helemaal in Italië, geen huisdieren in het huisje mogen!!! In alle supermarkten in het dorp heeft ze een briefje opgehangen, maar geen reactie. Daarom was ze nu super enthousiast. 'Jullie mogen 1 week lang in mijn huis bivakkeren, mogen alles uit de kast trekken, ik heb twee matrassen in de logeerkamer neergelegd en................ Ja, het komt er gewoon op neer dat jullie op de honden, die schatjes, van een Sassy en Soezy moeten passen!' Daarbij kijkt ze verliefd naar de twee honden, die netjes zijn gaan zitten nadat ze hun namen gehoord hadden. Jullie mogen gewoon in het huis blijven en.........Nou, ja', onderbreekt ze zichzelf. 'Hier heb ik een papier waar alles opstaat en trouwens, hebben jullie wel echt toestemming?' Julia en Eva knikken om het hardst. 'Oké, morgen vertrek ik'. En daarmee is het gesprek afgelopen. 5 Minuten later staan Julia en Eva buiten. 'Yes!!!!!!!!!!!!!!' Roepen ze. 'Twee weken lang!' Roept Eva blij. 'Twee weken!' Schreeuwt Julia. Een paar minuten later weet hun hele straat dat ze twee weken lang weg zijn. Maar dat maakt de tweeling niets uit!!! 

Grapje!!!

'Tring tring!' Zuchtend komt Julia overeind. Vervelend dat zij altijd zo snel wakker wordt! Nu..... 'Julia! Eva! Wakker worden!' Tim komt hun slaapkamer binnen. 'Kom op, zeg! De telefoon is voor jullie, hoor!' De telefoon? Flitst het door Julia's hoofd. 'O', kreunt ze. Dat was de telefoon! Kreunend staat ze op. 'Wie is het?' Vraagt ze kreunend. Tim haalt z'n schouders op. 'Geen idee, een of andere vrouw die zegt dat ze de tweeling van de Berg moet spreken. Maar nu komen!' Zegt hij streng. 'Is ze nu dan nog steeds aan de telefoon?' Vraagt Julia verbaasd. 'Nee, natuurlijk niet! Mama heeft gezegd tegen mij dat ik moest zeggen dat jullie terug bellen. Toen heeft ze haar telefoonnummer gegeven en zei ik doei'. legt Tim uit. 'Ja, maar!' Zegt Julia verontwaardig. 'Dan hoef je ons nog niet wakker te maken!' Tim zucht. 'Dat moest ik van mama, en trouwens, je kunt beter zeggen: Dan hoef je mij nog niet wakker te maken!' Verbetert hij Julia. Opeens gaat Julia op een fluistertoon verder. 'Dat duurt niet lang meer!' Fluistert ze. Zacht wijst ze met haar vinger naar de badkamer. 'Haal jij even een glas met een klein laagje water?' Vraagt ze zachtjes. Tims ogen glinsteren. Zacht sluipt hij naar de badkamer. Louise hoort de kraan lopen. Op z'n tenen komt hij weer binnenlopen. In z'n hand heeft hij een glas water. Iets meer dan Julia bedoelde, maar ze knikt goedkeurend. 'Goed zo!' Zachtjes pakt ze het glas van Tim over en kijkt even naar Eva. 'Pak even de filmcamera!' Snel loopt Tim de gang op. Julia hoort hem proesten van de lach. Even later komt hij terug; met achter zich aan haar vader en moeder, die ook hun lach bijna niet in kunnen houden. Haar vader komt naast haar staan, maakt snel nog een foto en knikt dan naar Julia. Waarschuwend duwt ze haar vinger tegen haar lippen; Tim stikt bijna van het lachen! Zachtjes giet ze het hele glas in Eva's nek. Verschrikt schiet Eva overeind. Boos wilt ze wat zeggen, totdat ze de camera van haar vader ziet. Dan schiet ze in de lach, al is het alleen maar omdat ze niet boos voor de camera wilt komen. Dan schiet de hele familie in de lach. Schaterend werpen Eva en Tim zich op het bed van Jula. Zelfs vader hikt van het lachen, wat hij niet vaak doet. Lachend lopen ze naar beneden en doen zich tegoed aan warme broodjes en croissants.